Dé motivatiebrief

Onlangs stuurde ik een motivatiebrief naar een potentiële werkgever. Ik stelde mijzelf de vraag hoe ik me wilde profileren. Tenslotte wil je wel dat iemand jou aanvaardt als nieuwe werknemer. Op zo'n moment kijk ik ook grondig mijn Cv na en dan zie ik hoe woelig deze is. Van afwasser naar poetsvrouw, van verkoper tot Front Desk Manager. Ook staan er een aantal getuigschriften op te blinken en zelf weet ik dat er vele opleidingen begonnen zijn, maar niet afgewerkt. Die vermeld ik liever niet, want ik wil niet de indruk wekken dat ik nooit iets afwerk.

Solliciteren is niet mijn sterkste punt en al zeker geen bezigheid die ik graag doen. Steeds opnieuw word je gekeurd en meestal ook afgekeurd. Je krijgt vaak ook geen antwoord en als je wel antwoord krijgt haalt het je zelfbeeld naar beneden. Onvermijdelijk stel je jezelf de vraag: wat heeft een ander dat ik niet heb? Maar wat als ik dat nu eens anders zag? Wat als ik mezelf niet de vraag stel: "waarom niet?" maar "waarom wel?" Door de laatste vraag te stellen ga je op zoek naar je talenten en je krachten. Wat kan ik bijdragen aan dit bedrijf?

Ik trok dus mijn stoute schoenen aan en stelde mezelf in de plaats van die potentiële werkgever. Aandachtig las ik de vereisten van het bedrijf en ging aan de slag en koppelde die aan mijn talenten. Tijdens het schrijven van de brief liet ik merken dat wat ik schreef maar een peulschil is van wie ik echt ben en dat ik heel veel in mijn mars heb. Ik beschreef mijn enthousiasme en dat ik het doel van hun onderneming bij mij passen vindt. Helemaal niet gelogen aangezien het voor mij wel belangrijk is dat het bedrijf niet tegen mijn overtuigingen en principes indruist. In zo'n motivatiebrief probeer ik altijd zo eerlijk mogelijk te zijn. Mijn 'negatieve' karaktertrekken probeer ik dus ook om te buigen naar een positieve eigenschap. Hier een paar voorbeelden

• Koppig --> doorzetter
• Impulsief --> enthousiast
• Chaotisch --> creatief

Je zou nu denken dat dit ook een beetje liegen is, maar dat zie ik anders. Dit is eigenlijk iets wat me is aangeleerd in mijn begeleiding. Dit is wat ik leerde: aan je karakter kan je niets veranderen, iets zoals een vos die zijn streken niet verliest. Wat je wel kan doen is die 'slechte' eigenschappen anders gaan gebruiken. Ik ben bijvoorbeeld heel impulsief en in sommige dingen moet ik dit onderdrukken. Je kan bijvoorbeeld geen wereldreis doen omdat je daar zin in hebt als mama van twee kindjes. Maar dat impulsieve kan ik wel gebruiken om out-of-the-box te denken. Het chaotische in mij is vervelend als ik een taak moet afwerken, maar is handig als er meerdere dingen tegelijk moeten worden afgewerkt. Koppigheid is in mijn geval ook positief te benaderen. Als ik zeg dat ik iets wil bereiken doe ik dat ook, hoelang het ook duurt. Als je de negatieve trekken van jezelf op een andere manier kan bekijken, kan je die ook positief gebruiken. Wel is belangrijk dat je bedenkt hoe je ze precies gebruikt.

Een motivatiebrief is een uitstekende manier om even in jezelf te graven. "Wat kan ik?", "Wat wil ik?" "Waarom wil ik dit". Vooral die laatste zin is belangrijk. Je zou kunnen zeggen "omdat ik moet werken om een inkomen te hebben". Klopt helemaal, maar dit kan je moeilijk tegen je nieuwe baas gaan zeggen. Het is dus belangrijk dat je bij jezelf contactpunten zoekt die gelijkliggen met die van de vereisten en doelstellingen van het bedrijf. Je wil als vegetariër wellicht niet in een slachthuis gaan werken bijvoorbeeld.

Waar je ook wil werken of werkt blijf je beste zo dicht mogelijk bij wie je bent. Als je jezelf bent, ben je de beste persoon die je kan zijn zonder enige moeite en dat houd jij het langste vol.