Even opnieuw beginnen!

"Als ik het allemaal zou overdoen, dan zou ik het anders doen." Ik hoor het vaker, maar ik vraag mij af of dit een goed idee zou zijn. Als je dit denkt heb je wellicht dingen meegemaakt die je liever anders zou zien. Dingen die een ander anders heeft meegemaakt waardoor jij het gevoel hebt dat je ze anders zou moeten doen. Je hebt misschien keuzes gemaakt, waarvan je nu denkt dat ze niet de juiste waren. Daarom zou je ze anders willen. Maar hoe zou je het dan precies gedaan hebben?

Mijn jeugd en begin van volwassenheid was allesbehalve goed, en dat is zacht uitgedrukt. Mijn jonge leven is zwaar op de proef gesteld geweest en dat draag ik tot op de dag van vandaag nog mee. Ook heeft het invloed op hoe ik denk en wie ik ben. Lang heb ik alles vervloekt en gehaat. Dat maakte mij zwaar ongelukkig. Ik kon me niet binden, mijn spiegelbeeld was niet het beeld dat ik in zag in mijn hoofd, de beslissingen die ik nam waren niet de mijne, ik werd geleefd in angst. Ik kan zo verder gaan. Het zal je niet verbazen dat ik in die periode vaak wenste dat alles anders was gelopen.

Bij de start van mijn volwassen leven had ik niets. Vele ervaringen die ik zeker niet terug wou ervaren, dat wel. De zin "nu doe ik alles anders" was een soort van mantra geworden. Maar, hoe anders dan? Ik wist veel en niets, ik voelde veel en tegelijkertijd kon niets mij raken. Maar, ik had een plan! Ik zou het anders doen. Maar hoe doe je dat? Hoe wist ik dat ik het anders deed? Naar wie kon ik te rade gaan? Nu ben ik meer dan een decennia verder en heb ik daar een klaar en duidelijk antwoord op. Het anders doen, doe je in kleine stapjes. Het anders doen, doe je niet door iemands leven na te bootsen. Dat doe je vanuit jezelf.

Als jouw verleden, of heden, een zware beproeving is dan verander je jouw gedachten. Je begint als het ware vanuit je hart. "Hoe voel ik mij nu?" "Waar wil ik heen?" "Ben ik trouw aan mezelf?" Dit zijn kleine stapjes die jou beetje bij beetje vooruithelpen.

Toen ik voor de eerste keer boodschappen deed toen ik alleen ging wonen, wist ik helemaal niet wat ik moest kopen. Dus daar stond ik dan, zonder enig idee wat ik nodig had. De beste oplossing op dat moment was kijken wat anderen in hun karretje legden. Thuisgekomen bleek dat ik veel artikelen meehad die ik helemaal niet kon gebruiken en veel vergeten was dat ik wel nodig had. Les 1 had ik dus al geleerd: wat een ander nodig heeft is niet bepaald was IK nodig heb. Boodschap begrepen. Later ging ik dat ook toepassen bij andere gedachtenpatronen.

Wat ik vooral nu weet is dat ik door die kleine stapjes en verandering in gedachtegang veel heb kunnen loslaten. Wil je verandering? Ga dan even bij jezelf ten rade. Maak als het ware een plan voor jezelf en probeer die drie vragen voor jezelf te beantwoorden. Nadat je die vragen hebt kunnen beantwoorden, kan je je volgende stappen gaan bedenken. Belangrijkste is dat je voor jezelf denkt. Niet hoe een ander het zou doen, of hoe een ander die vragen zou beantwoorden.

Bedenk dat je jouw verleden niet meer kan veranderen, je kan het enkel aanvaarden. Toen ik de haat naar men verleden toe losliet, was het alsof er een zware last van mijn schouders viel. Ik kon weer ademen en werken met al die levenslessen. En daar draait het eigenlijk om. Wat heeft het verleden je geleerd? Hoe heeft het verleden je gevormd tot wie je nu bent. Het gaat niet om wat er gebeurd is, maar wat je er nu mee doet.

Don't look back, you're not going that way!