Punten of kwaliteiten tellen?

De eindejaar rapporten zijn er! Het is altijd spannend of je kind erdoor zal zijn. Van sommigen weet je al op voorhand dat het geen enkel probleem zal zijn, van anderen is het niet altijd een zekerheid. De ene heeft 90 procent en de andere maar net 60. Zo was het bij ons. Ondanks dat mijn beide kinderen een groot verschil in punten hadden, lag het niet aan hun inzet. Integendeel, de dochter met het minste resultaat had meer inzet en kracht nodig om haar jaar met een prachtige 60 te beëindigen. Prachtige 60, hoor ik je denken? Ja hoor, een prachtige 60!!!

Voor mijn oudste is studeren niet zo simpel. Wat kronkels in haar hersenen werken niet zo goed mee, waardoor alles trager gaat. Ieder jaar opnieuw moet zij trekken en sleuren om haar punten te behouden. Maar steeds opnieuw zet zij zich voor de volle 100 procent in en ontwikkelt ze nieuwe manieren om met haar 'stoornis' om te gaan. En daar is ze een kei in!!! Wat voor haar wat minder gaat, compenseert zij met haar andere talenten... en ze heeft er veel! Net dat maakt haar zo bijzonder.

Mijn jongste walst door school heen, alsof het niets is. Haar 90+% is zelf geen uitdaging meer, ze verveelt zich zelf omdat alles zo makkelijk gaat. Toch zet ze zich nog steeds voor de volle 100 procent in. Met het overschot aan tijd die ze heeft, helpt zij andere kinderen waarbij studeren niet vanzelfsprekend is. Iedere dag vindt ze nieuwe manieren om met die verveling om te gaan en ontwikkelt ze nieuwe talenten. En ze heeft er veel! Net dat maakt haar zo bijzonder.

Je leest het goed, de verhalen zijn ongeveer dezelfde. Kinderen en volwassenen zijn meer dan hun punten of resultaten op het werk. Een mens is niet enkel zijn resultaten. Je kan gauw oordelen en zeggen: tja, vroeger haalde die geen goede punten, hij zal wel niet veel kunnen. Maar zo is het helemaal niet. Niemand kan in álles uitblinken. Sommige kwaliteiten zijn zelf niet eens in punten om te zetten. Wat uitmaakt is de intentie erachter, de inzet en het vermogen om iets te doen. Iemand die lui is op zijn werk heeft misschien gewoon nood aan een andere uitdaging. Iemand die steeds opnieuw tekortschiet in bepaalde taken op zijn werk, heeft misschien gewoon meer uitleg nodig. Of misschien speelt er zich wat af op de achtergrond.

Het is een zin die vaak gezegd wordt maar "oordeel een boek niet op zijn kaft" is helemaal waar. Vaak moet je even dieper kijken dan wat er zich op de oppervlakte afspeelt. Situaties en mensen zijn meer dan de momentopname waar je op dat moment getuige van bent. Het is natuurlijk onze natuur om die momentopname te gaan beoordelen volgens onze vooropgestelde normen en waarden die we meekregen. Vroeger werd ons gezegd dat hoge punten en evaluaties nodig waren om te slagen in het leven. Dus streven we daarnaar, zonder erbij stil te staan dat de intentie erachter ook meetelt. Ik ken een bouwvakker die altijd prachtig werk levert, maar op school afgestudeerd was met maar 60 procent. Hij blinkt uit in zijn vak, ondanks de punten die hij toen scoorde. Ik ken iemand die op het werk faalde in deadlines halen, tot die persoon een andere manier van werken hanteerde.

Dit alles geldt ook voor jezelf. Een mindere evaluatie op je werk, of minder hoge punten op school op een opleiding betekent niet dat je daarom niet goed bent in iets. Vaak is een andere uitleg voldoende, of betekent het misschien gewoon dat je op dat moment niet je alles kon geven wat je in je had. Ook betekent het niet dat je op alle vlakken 'faalt'. Een mens heeft meerdere kanten aan zichzelf. Net zoals een blinde zijn gehoor meer ontwikkelt, is iemand die niet goed kan rekenen misschien wel sterk in talen. Iemand die niet goed kan plannen, is misschien heel creatief. Het is belangrijk om steeds te denken "dit kan ik misschien (nog) niet goed, maar er zijn andere dingen die ik wel goed kan".

Heb aandacht voor waar je goed in bent, weet waar je goed in bent en leer aanvaarden waar je moeite mee hebt.